Miód w kosmetyce i metoda mycia się miodem

Historia miodu  

W 1922 roku odkryto naskalne malowidło w jaskini w okolicach Walencji przedstawiające człowieka wybierającego miód dzikim pszczołom. Malowidło datowane jest na epokę paleolitu, czyli około 9000 p.n.e. W 2006 roku w Indiach znaleziono z kolei pszczołę zatopioną w bursztynie, której wiek datuje się na 100 milionów lat! Wygląda na to, że pszczoły przetrwały kataklizm, którego nie przeżyły dinozaury, a z dobrodziejstwa produktów pszczelich człowiek korzystał od zarania dziejów. 

Co oznacza kolor miodu?

Jakość miodu determinuje jakość kwiatów, z których pszczoły zbierały nektar, ponieważ miód zachowuje ich zapach, smak i właściwości. Kolor miodu zależy od surowca, z jakiego powstał. Może być biały, kremowy, żółty, brązowy, a nawet ciemnozielony. Jaśniejsze miody zazwyczaj są delikatniejsze w smaku. Dojrzały miód jest jak gęsty syrop, ale w okresie przechowywania podlega krystalizacji (która nie wpływa na pogorszenie właściwości miodu). 

W Polsce jaśniejszy kolor mają miody akacjowy, rzepakowy, lipowy, koniczynowy i malinowy. Ciemniejsze są miody gryczane, wrzosowe i wielokwiatowe. Brązowe i ciemnozielone będą miody ze spadzi iglastych, spadzi liściastych oraz miody mieszane spadziowo-nektarowe. 

Jak przechowywać miód? 

Miód najlepiej przechowywać w temperaturze 10-20 stopni Celsjusza. Wysoka temperatura i nasłonecznienie nie służy właściwościom miodu, ponieważ powoduje wytracanie inhibiny odpowiedzialnej za działanie bakteriobójcze miodu. Dojrzały miód może być przechowywany wiele lat i nie podlega procesom pleśnienia ani psucia. Mało tego, miód sam w sobie ma właściwości konserwujące i możemy wytwarzać ziołomiody, w których zmacerujemy np. kwiaty sosny. 

Każdy miód po pewnym czasie krystalizuje. Aby stał się płynny, należy podgrzać go (na przykład w kąpieli wodnej) do 30-40 stopni Celsjusza. W wyższej temperaturze miód traci cenne enzymy. 

Właściwości miodu  

Miód składa się z:

• węglowodanów,
• cukrów prostych (glukozy i fruktozy, a czasami niewielkie ilości maltozy i sacharozy),
• wody (w świeżym miodzie stanowi 16-20%, następnie miód krystalizuje),
• olejków eterycznych zawartych w nektarze, 
• kwasów organicznych (np. mrówkowy, mlekowy, jabłkowy, octowy, szczawiowy, cytrynowy, winowy),
• barwników naturalnych,
• enzymów (takich jak inwertaza, diastaza, katalaza, maltoza itp.),
• mikroelementów (potas, fosfor, chlor, wapń, magnez, żelazo itd.),
• witamin (z grupy A, B, C, ponadto kwas foliowy, pantotenowy i biotynę)

Dzięki bogatemu składowi miód wykazuje na skórę właściwości nawilżające, antyseptyczne, odżywcze, delikatnie ściągające i bakteriobójcze. Dzięki nim roztwór z miodu może być stosowany np. do przemywania trudno gojących się ran. 

Zastosowanie miodu w kosmetyce 

Miód jest substancją niezwykle odżywczą, dzięki czemu ujędrnia skórę i sprawia, że jest miękka, gładka i nawilżona. Ponadto ma właściwości odkażające, antyseptyczne i bakteriobójcze, dzięki którym sprawdza się w pielęgnacji problematycznej cery. Miód także koi skórę, dlatego w przypadku podrażnień i wrażliwości skóry można wypróbować metodę mycia się miodem. 

Mycie się miodem 

Miód może być stosowany jako środek do mycia bądź przemywania. Szczególnie dobrze sprawdzi się w przypadku cery suchej, atopowej, dojrzałej, ale też trądzikowej i podrażnionej. 

Odrobinę miodu wystarczy nałożyć na wilgotne dłonie i zastosować zamiast środka myjącego. Z pewnością szybko zauważyć nawilżenie skóry, wzrost napięcia powierzchniowego oraz lepszy koloryt cery. Miód jako środek myjący nie uszkadza warstwy lipidowej skóry, dlatego jest skuteczny, a jednocześnie delikatny dla skóry. 

Woda miodowa

Woda miodowa to po prostu roztwór miodu w ciepłej wodzie. Możemy przygotować np. roztwór 2 łyżeczek miodu w miseczce ciepłej wody. Tego typu wodę miodową możesz zastosować do mycia się, kąpieli, przemywania ran, przemywania skóry po depilacji